اولین های تاریخ عکاسی

اولین های تاریخ عکاسی

از زمانی که دوربین عکاسی در آغاز سال ۱۸۰۰ میلادی کاربرد واقعی خود را پیدا کرد، دروازه ای از دنیایی بدون مرز به جهانیان شناسانده شد ، لحظه های تاریخی و حساس ثبت شد و ما با جهان پیرامون خود توسط این وسیله جادویی آشنا شدیم .

پنجشنبه 5 مهر 1397 ساعت 17:33
مهندس اردوان سیف بهزاد

ترجمه و گردآوری: مهندس اردوان سیف بهزاد

 

 

اولین عکس ثبت شده در تاریخ



در سال ۱۸۲۶ اولین عکس تاریخ یا تخصصی تر بگوییم ، اولین عکس ظاهر شده از دوربین عکاسی ( شاید عکس های دیگری هم بوده و به سلامت ظاهر نشده ) توسط ژوزف نیِسه فور نیِپس (۱۸۳۳-۱۷۶۵) [۱] گرفته شد . این عکس نمایی از پنجره طبقه بالای خانه وی در برگاندی[۲] را نشان می دهد و با نام پنجره [۳] معروف است .

تا پیش از این اتفاق ، تصاویر موجود ، محبوس در دوربین های تاریکخانه ای [۴] آن زمان ، به صورت وارونه نمای بیرونی را در دوربین منعکس می کرد و بیشتر به عنوان الگوی نقاشی از آن استفاده می گردید.
نیپس در اولین تجربه خود ، در قدم اول دوربین را مقابل پنجره قرار داد او در این مرحله از کاغذهایی پوشیده از هالیدهای نقره ای حساس به نور ، که بلافاصله واکنش نشان داده و تیره می گشتند ، استفاده نمود . در بهار سال۱۸۱۶ او موفق به ثبت اولین تصویر طبیعت از نمای پنجره خود گشت ، اما دیری نپایید که تصویر ناپدید گشت .نور تاثیر خود را گذارده بود و کاغذ کاملا سیاه گشته بود .

نیپس پس از این شکست ، دوباره ادامه داد. او درتلاش برای یافتن ترکیبی بود که قابلیت روشن شدن را برخلاف تیره شدن در برابر نور داشته باشد . او آزمایش هایش را گسترش داد ، از نمک و اکسید آهن گرفته تا ترکیباتی از منگنز را مورد استفاده قرار داد و با وجود اینکه نتایجی را هم در بر داشت اما همچنان در ثابت کردن تصویر دچار مشکل بود و زمانی بیشتر بروز میکرد که برای حذف کردن مواد اولیه شیمیایی که تحت تاثیر نور تغییر رنگ نداده بودند ، تلاش می کرد .

برای حل این مشکل، به این فکر افتاد که با روشی نقش ِتصویر را روی صفحه زیرین خود بیاندازد . دست به کار شد و با بررسی تاثیر نور بر اسید ها ، امیدوار به واکنش این گروه و در نهایت تجزیه آن ها اقدام کرد . با توجه به نتایج حاصل از بررسی ها بر آن شد تا اسید را روی سنگ آهک پخش نماید و با توجه به خاصیت تغییر مقاومت آن ها با میزان شدت نور تابانده شده و شدت سایه روشن های تصویر حاصل از دوربین ، امید داشت که تصویر روی سنگ نقش ببندد . در این راه نیز به علت عدم تجزیه اسید در مجاورت هوا باز هم موفق نبود . نیپس تا پیش از این تجربه ، می پنداشت که برای ظاهر شدن تصویر ، باید از موادی استفاده کند که تغییرات شیمیایی آن ها با چشمان مسلح قابل مشاهده باشند . به همین دلیل دوباره بر آن شد که تمام گونه های موادی را که با نور واکنش نشان می دهند مورد آزمایش قرار دهد .







لحظه تاریخی


نیپس پس از حدود ۱۰ سال تلاش و تحقیق و بررسی که به تفصیل در بخش زندگینامه بزرگان بدان خواهیم پرداخت ، موفق شد ترکیب مورد نظر را بیابد . در این روند نیپس قطعه فلزی که قرار بود تصویر روی آن ظاهر گردد را با لایه ای نازک از ترکیب پودر آسفالت طبیعی و حساس به نور (که از زمان باستان مورد استفاده های گوناگون قرار میگرفت)[۵] پوشاند . خاصیت این ماده آن است که به نسبت نوری که با آن تابانده میشد سفت می گردد .
نیپس در این راه حدود ۸ ساعت دوربین را تحت نوردهی قرار داد تا موجب سفت شدن ماده گردد و سپس با خارج کردن آن از دوربین و شسنشوی آن با روغن استوقدوس و نفت سفید ، موادی که تحت تاثیر نور سفت واقع نگشته بودند را در خود حل کرد و نتیجه آن شد که بخش هایی از تصویر که تحت تاثیر نور بود با پودر آسفالت و قسمتهای سایه با سطح فلزی نمایش داده شد . روش فوق هلیوگرافی نام دارد .







عکس هایی که با نام اولین عکس ثبت شده در تاریخ عکاسی نام گرفته ، امروزه با ظاهر های متفاوت یافت می شود که در بالا آن را ملاحظه می کنید . 

تصویر اول همان صفحه فلزی را نمایش می دهد که عکس روی آن حک شده و تصویر دوم به گونه ای واضح تر نمای بیرونی پنجره نیپس را نمایش می دهد .
 


پانویس
[۱]- Joseph Nicéphore Niépce
[۲]- Burgundy یا Bourgogne : نام ناحیه ای در مرکز کشور فرانسه
[۳]- Le Gras
[۴]- Camera Obscura
[۵]- Bitumen of Judea
منابع : The University Of Texas ( Harry Ransom Center) - Photography.National Geographic.com

ثبت نظر

ارسال